بعضىها اصرار دارند كه هرگز رويا نمىبينند. در حقيقت تقريباً همه ما در طول يك خواب عادى شبانه بارها رويا مىبينیم.اختلافى كه هست در توانايى ما براى به ياد آوردن تصاوير روياست.
یونگ میگوید:”معمولاً رويا محصول عجيب و بىربطى است كه با ويژگىهايى چون عدممنطق، اخلاقيات مشكوك، شكل غريب و ظاهر مسخره يا بىمعنى مشخص مىشود. بنابراين، مردم با خوشحالى روياهاشان را بهعنوان چيزى احمقانه و بىمعنى و بىارزش دور مىاندازند”
رویاها:راه خود شناسی این یک ویژگی است که خواب هرگز خود را به صورت تئوری و منطقی بیان نمی کند، بلکه همیشه به صورت مثال ها و تمثیل ها ظاهر میشود.نظر یونگ اینست که خواب های ما به شدت راه خود شناسی هستند.
در مواردی بیشمار، خواب ها ما را ابتدا به گذشته برده و آنچه فراموش شده یا گم شده را یاد آوری می کنند،چون وقتی هدایت زندگی جامعه یک سویه شود،اغلب اتفاق می افتد که توقف ها و سردرگمی ها نیز پیش بیایند.
در هریک از ما وجودِ دیگری که نمی شناسیم حضور دارد.او به وسیله ی خواب حرف میزند و به ما می فهماند که مارا به گونه ای متفاوت از آنچه که می پنداریم، هستیم، میبیند. اگر در زندگى فعلىتان چيز بيش از حدى وجود داشته باشد رؤيا به شما مىگويد. اگر چيزى كمتر از حد باشد، آن را هم به شما مىگويد. اگر بيش از حد يا كمتر از حد كار مىكنيد، رويا راهنماى شما مىشود. روياها از ناراحتىهاى جسمى نيز مانند ناراحتىهاى روانى خبر مىدهند
کابوس ها
بعضی خواب ها به نظر افراد آزار دهنده و ناراحت کننده هستند و آنها ترجیح میدهند فکر کنند که خوابها فاقد معنای خاصی هستند
با این همه دقیقا ناخوشایند ترین خواب ها هستند که مارا به انسانیت همخون نزدیک تر میکنند،و بهترین اعتدال بخشِ خودبینی موجوداتی می شوند که نمیخواهند تحت فرمان غرایض خود باشند.رؤيا يكى از آفريدههاى طبيعت و تجلى خودجوش و ناپنهان نيروى حياتى است كه در ما و از طريق ما حركت مىكند. رويا محل تقاطع دنياى روشن روز و دنياى زيرين است كه توجه ما را به چيزهاى نزيسته، ولى همچنان موجود در ما جلب مىكند.
کتاب روح و زندگی اثر کارل گوستاو یونگ