آنیما و ویژگیهای زنانه در مردان از نگاه یونگ
عنصر مادّینه یا زنانه در مرد را آنیما می نامند و معمولا توسط مادر شکل میگیرد.از گذشته تا به حال، هر مردی حامل تصویر زن در خویش است.نه تصویرِ این یا آن زنِ معیّن، بل تصویری انگاره ای،نمونه ای بارز از زن.این تصویر در عمق ، مجموعه ایست ناهمگون، موروثی و ناخوداگاه، با منشا بسیار دور که در سیستم زنده حک شده، (انگاره) و انگاره ی بنیادین همه ی تجربه های سلسله ی اجدادی در مورد وجود زنانه و باقیمانده همه ی اثرات فراهم آمده توسط زن و نظام انطباق روانی موروثی است.اگر زن وجود نمی داشت، این تصویر ناخود آگاه، توانایی برقراری ویژگی های روحانی که زن می بایستی داشته باشد را به ما می داد.در واقع هیچ مردی آنقدر مردانه نیست که از ویژگیهای زنانه عاری باشد.به وارونه، مرد های دقیقا بسیار مردانه، دارای زندگی عاطفی و قلبی بسیار خصوصی و خدشه پذیر هستند (بی شک سعی در حمایت و پنهان کردن آن به بهترین صورت ممکن دارند، اگرچه درست نیست که آن را نوعی “ضعف زنانه” بنامیم).ظاهرا به طور قطعی پذیرفته شده که سرکوبی ویژگی های زنانه در مرد، فضیلت به حساب می آید، تا آنجا که در توان اوست، و نیز برای زن؛ دست کم تا به حال، مردگونه بودن اعتبار کمی داشته است. سرکوبی گرایش ها و ویژگی های زنانهء مرد توسط او، طبیعتا تعیین کننده ی انباشتگی این نیاز ها و خواسته های آنان در ناخودآگاه است.”تصویر” زن-که روح را در مرد ترسیم میکند- به نحو طبیعی، محتوای آن نیز می شود، و به این دلیل، مرد در گزینش زن مورد علاقه اش غالبا در وسوسه تصاحب زنی که دقیقا مطابقت بیشتر با طبیعت ویژه ی زنانگی ناخوداگاهش دارد تسلیم میشود.بدینگونه، مرد آرزومند پیدا کردن زن همراه است که بتواند با حداقلِ دردسر ، فرافکنی روحش را دریافت کند.اگرچه ،چنین گزینش عاشقانه ای غالبا آرمانی برآورد و تایید شده است، ولی این نتیجه نیز به دست آمده که چنین مردی میتواند با زنی هم ازدواج کند که تجسم شاخص ترین ضعف وی است. از جنبههای مثبت عنصر مادینه میتواند به این اشاره کرد که مرد را یاری میدهد تا همسر مناسب خود را بیابد. همچنین در زمانی که ذهن منطقی مرد از تشخیص کنشهای پنهان ناخودآگاه عاجز میشود به یاری او میآید تا آنها را آشکار کند. نقش حیاتیتر دیگر عنصر مادینه (آنیما) این است که به ذهن اجازه میدهد تا خود را با ارزشهای واقعی درونی همساز کرده و راه به ژرفترین بخشهای وجود برد. عنصر مادینه، نقش میانجی را میان «من» و دنیای درونی فرد (یعنی «خود») را بر عهده دارد. عنصر مادینه هنگامی نقش مثبت میگیرد که مرد بهگونهایی جدی به احساسات، خلقوخو، خواهشها و نمایههایی که از آن تراوش میکند توجه کند و به آن شکل بدهد.