واحد کودک
بدون شک یکی از مهمترین و موثر ترین دوران زندگی آدمی دوران کودکی است.دورانی که در آن شخصیت فرد پایه ریزی شده و شکل می گیرد.امروزه این حقیقت انکار نا پذیر به اثبات رسیده است که کودکان در سنین پائین(طفولیت)فقط به توجه و مراقبت جسمانی نیاز ندارند,بلکه این توجه باید همه ابعاد وجودی آنها شامل رشد اجتماعی,عاطفی,شخصیت و هوشی را در برمی گیرد. این ابعاد عوامل تعیین کننده و اساسی یک انسان هستند که از دوران کودکی پایه گذاری و شکل می گیرند.
روانشناسی کودک اهمیت خود را از بررسی مسائل مربوط به دوران کودکی می گیرد,چراکه دوران کودکی دوران کودکی انسان اهمیت فوق العاده ای دارد.شاید نگاهی به دوران کودکی انسان و توانائیهای نوزاد انسان در مقایسه با سایر موجودات اهمیت این دوران را آشکارتر سازد.از طرف دیگر,نوزاد انسان با کمترین توانایی ها و امکانات به دنیا می آید و به مراقبت زیاد و شدیدی نسبت به سایر موجودات نیاز دارد.این مراقبت توسط پدر و مادر در وهله اول و توسط اطرافیان و جامعه در وهله دوم اعمال می شود,ولی این مراقبت بدون آگاهی,دانش و آموزش شیوه های فرزند پروری صحیح امکان ندارد و اهمیت روانشناسی کودک نیز از این دو موضوع (زمان طولانی رشد کودکی و شیوه های صحیح فرزند پروری )ناشی می شود